Alimentación
Cogomelos.
Denominación e variedades: Coñécense innumerables variedades de cogomelos, polo que resulta imposible deternos en todas elas ¿Que aspecto teñen? Forma: o cogomelo está formada por un sombreiro semiesférico ou plano e pé cilíndrico. Tamaño: o sombreiro adoita medir de 3 a 12 cm de diámetro, sempre dependendo da variedade. En si o cogomelo pode medir de 3 a 10 cm de alto. Peso: dependendo do tamaño variará entre os 10 e 20 g. Sabor: polo xeral presentan un sabor suave. ¿Cando as atopamos e en qué condicións? Os cogomelos atópanse en outono, nos meses de setembro, outubro e novembro, meses nos que hai máis humidade. O mellor exemplar e a súa conservación Para recolectar cogomelos é preciso coñecelos moi ben, consumindo exclusivamente aqueles que recoñezamos e non recolectar as que dubidemos. Características nutritivas Os cogomelos poden conter entre un 80% e un 92% de auga. Achegan aproximadamente un 2%- 3% de proteínas. Ademais conteñen entre un 3-5% de hidratos de carbono simples e complexos, mentres que apenas o 0,2- 0,5% do seu peso total está formado por graxas. Ten unhas características nutritivas moi importantes, xa que contén cantidades importantes de vitamina e minerais. Minerais: do seu contido mineral destacaremos o fósforo, potasio e magnesio por ser os que se atopan en maior proporción, seguidos do cobre e o cinc. Vitaminas: en canto á achega de vitaminas, imos atoparnos cantidades significativas de todas, agás de vitamina B12, vitamina C e vitamina A. Destacaremos a niacina e a vitamina B1, B2, B6 e folatos que son as que se atopan en maior proporción. Ademais atoparemos cantidades significativas de vitamina D. Beneficios. Os cogomelos son alimentos con longa tradición culinaria e medicinal, utilizándose actualmente en moi diversas formas. Por iso imos descubrirlles algunha das propiedades saudables que se atribúe a algúns cogomelos: Obesidade e hipercolesterolemia: os cogomelos son alimentos con moi baixa achega de graxas e nulo de colesterol, por iso é un dos alimentos que máis se utilizan no tratamento da obesidade e as patoloxías relacionadas con alteracións do perfil lipídico, como a hipercolesterolemia. Ademais conteñen bastante fibra polo que o seu ingesta produce certa saciedade. Actualmente, fálase moito da hipotética relación entre a inxesta dalgúns cogomelos e a saúde. Podemos poñer algúns exemplos destes hipotéticos efectos que, dende logo, non se comprobaron cientificamente de xeito claro: Shiitake: debido á presenza de certos dos seus compoñentes, favorecería a produción de linfocitos T, estimulando a inmunidade, reduciría os niveis de colesterol, podería ter un papel antiviral e antitumoral. Enoki: atribúenselle propiedades anticanceríxenas e de mellora das defensas. Maitake: contén un polisacárido ao que se lle atribúen propiedades anticanceríxenas, antihipertensivas e antidiabéticas. Reishi: inmunoestimulante e anticancerosa. ¿E se nos excedemos? Os nenos, enfermos e anciáns deben ser especialmente prudentes no consumo de cogomelos silvestres xa que son individuos máis sensibles aos tóxicos que puidesen ter os cogomelos. Non é conveniente consumir máis de 500 g de cogomelos silvestres á semana, xa que poden conter cantidades significativas de metais pesados como o chumbo, cadmio e mercurio. Esta cantidade a vai reducida ata os 200 g por semana en nenos e embarazadas. Hai persoas que poden inxerir sen problemas cogomelos novos, pero os vellos resúltanlles indixestos e poden padecer problemas dixestivos. Modo de preparación e emprego: Desecadas: unha vez desecadas algúns cogomelos melloran as súas propiedades e intensifican o seu aroma. En aceite: grazas a este método consérvanse os cogomelos de maior tamaño e con máis carne. En vinagre: grazas ao vinagre os cogomelos poden conservarse meses pero sempre manténdoos en lugar fresco. En sal: antes de consumirse os cogomelos en sal debe ser lavados, sendo algunhas das especies indicadas para este tipo de conservación os boletus e os níscaros. Conxeladas: poden conservarse ata 6 meses, podéndose conxelar unha vez sexan cociñadas. En po: utilízanse na elaboración de salsas, cremas e sopas. |
Noces para a memoria: unha razón máis para comelas a diario
O consumo habitual de noces asóciase a unha mellor memoria de traballo, a que permite o almacenamento a curto prazo da información, segundo un recente ensaio.
Un consumo elevado de alimentos ricos en polifenois propios da cultura e a dieta mediterránea, como as noces e o aceite de oliva virxe, asóciase cunha mellor puntuación en probas de memoria e na función cognitiva global en persoas anciás con factores de risco cardiovascular.....
Para descargar a información completa prema AQUÍ.
*Prema sobre a imaxe para descargar a información.